7 starych zbóż, które są smaczne i zdrowe!

Urkorn zdecydowanie rośnie. Stare ziarna stają się coraz bardziej popularne i słusznie. Ponieważ są nie tylko znacznie smaczniejsze, ale i znacznie zdrowsze niż współczesne zboża. Podejrzewa się ten fakt już od jakiegoś czasu, ale zostało to już naukowo udowodnione licznymi badaniami z różnych organów. Co dokładnie odróżnia stare dobre kłosy od konwencjonalnego zboża i jakie 7 historycznych starożytnych odmian zbóż powinieneś uwzględnić w swoim codziennym menu, możesz dowiedzieć się od nas już dziś.

Stare ziarna to prawdziwe komory zdrowotne

Dlaczego stare rodzaje zbóż są tak popularne?

Trzeba przyznać, że osoby z celiakią lub alergią na pszenicę również powinny obejść się bez tych rustykalnych rodzajów zbóż lub przynajmniej zasięgnąć dokładnej porady medycznej. Ale jeśli masz nietolerancję glutenu, niektóre z tych zbóż mogą być spożywane z umiarem.

Ponieważ w porównaniu ze współczesnymi rodzajami zbóż, stare zawierają znacznie mniej glutenu, a niektóre, takie jak oryginalne proso, nawet go nie zawierają.

Przede wszystkim stare ziarna są bardzo korzystne dla zdrowia serca. Regularne spożywanie chleba, makaronu lub owsianki z tym zbożem może znacząco i trwale obniżyć poziom cholesterolu i poziom cukru we krwi. Chroni to naczynia krwionośne i serce oraz zapewnia potencjalną ochronę przed udarami i zawałami serca.

Idealne śniadanie – starożytne zboże z orzechami i świeżymi jagodami

Ponadto starożytne ziarna zawierają znaczną ilość rozpuszczalnych w tłuszczach przeciwutleniaczy, które działają przeciwzapalnie w organizmie, jednocześnie chroniąc komórki przed szkodliwymi wolnymi rodnikami. Minerały, takie jak żelazo, potas i magnez, a także witaminy B i E to inne cenne składniki, które wyjaśniają wiele korzyści zdrowotnych starożytnych zbóż.

Przyjrzyjmy się teraz bliżej każdemu z tych siedmiu starożytnych ziaren!

Einkorn

Wiadomo, że pszenica samopsza jest najstarszym rodzajem ziarna. Po raz pierwszy powstał prawdopodobnie około 10 000 lat p.n.e. Uprawiany na obszarze między rzekami Tygrys i Eufrat. Sekret ich charakterystycznego złocistożółtego koloru tkwi w wysokiej zawartości karotenoidów, takich jak luteina. Te witalne substancje są szczególnie ważne dla promowania zdrowia wzroku i skóry. Chociaż samopsza nie jest tak wydajna jak konwencjonalne zboże, wyróżnia się solidnością i doskonałym smakiem. Z jej pomocą wypiekasz nie tylko zdrowe pieczywo i pyszne wypieki, ale także makarony, zupy i musli.

Emmer (farro)

To cenne pradawne ziarno należy również do historycznych odmian pszenicy. Znany był już w Mezopotamii około 8000 lat p.n.e. Starożytni Grecy i Egipcjanie oraz Rzymianie używali płaskurka, zwanego także farro, jako ważnego podstawowego pożywienia. Ten rodzaj zboża jest bogaty w białko roślinne i wiele minerałów. Ponadto jest znacznie bardziej tolerowany przez osoby z nietolerancją glutenu w porównaniu z nowoczesną pszenicą. Wynika to głównie z faktu, że zawarty w nim gluten ma zupełnie inny skład i jest znacznie łatwiejszy do wykorzystania przez organizm ludzki.

Oryginalna pisownia

Orkisz oryginalny jest również dość bogaty w białko i wiele minerałów. Chociaż ten rodzaj zboża zawiera gluten, jest określany jako dobrze tolerowany. Cenne białko i wysoka zawartość cynku sprawiają, że są one ważnym elementem zdrowej diety, jak twierdzi Hildegard von Bingen (1098-1179). Orkisz oryginalny ma przyjemny orzechowy smak i jest doskonałą alternatywą dla pszenicy. Jedną z najpopularniejszych odmian tutaj w Niemczech jest szwabska działka budowlana Spelz.

Jęczmień pradawny

To starożytne zboże było najbardziej popularne około 3000 lat p.n.e. I szybko stał się alternatywą dla płaskurka i samopszy. Jęczmień jest równie bogaty w zdrowe składniki odżywcze, ale zawiera mniej glutenu. Z tego powodu przez długi czas był używany głównie jako pasza dla zwierząt gospodarskich oraz jako składnik piwa, kawy słodowej i napojów spirytusowych. W tej chwili jednak jęczmień pierwotny wraca do mody i jest postrzegany przez wielu fanów fitnessu i szefów kuchni jako zdrowa, kulinarna inspiracja.

Żyto pradawne (zboże zagęszczone w lesie)

Jednocześnie ostre i słodkie w smaku, pradawne żyto jest mniej znaną starą odmianą zbóż. Niemniej jednak jest już popularnym składnikiem piernika i jest używany przez niektórych piekarzy do pachnących pieczywa lub innych wypieków. Po raz pierwszy pradawne żyto znaleziono na Bliskim Wschodzie około 8000 lat p.n.e. Uprawiany. W tym kraju zboże jest często nazywane zbożem leśnym.

Teff (proso karłowate)

Znane również jako proso karłowate, to pradawne ziarno, podobnie jak wszystkie inne odmiany prosa, jest całkowicie bezglutenowe. Lepiej jednak nie jeść go na surowo, ponieważ teff zawiera dużo tanin. W niektórych przypadkach może to prowadzić do problemów trawiennych podczas spożywania surowego prosa. Największe obszary uprawy teff znajdują się w Afryce Wschodniej, zwłaszcza w Etiopii. Oryginalna kasza jaglana jest idealna do owsianki i kaszy manny, a także do pysznych orientalnych podpłomyków.

Pszenica Chorasan (Kamut®)

Nie bez powodu, zwany także Kamut® „Dusza Ziemi”, Khorasan to rodzaj ziarna, który ma ponad 6000 lat. Ich domniemanym domem jest Egipt. To pradawne ziarno zawiera od 30% do 40% więcej białka i minerałów niż pszenica i ma niepowtarzalny orzechowo-maślany smak. Uważa się, że Khorasan powstał jako naturalna hybryda pszenicy. Jego kłosy i ziarna są zauważalnie większe niż pszenica, dzięki czemu idealnie nadają się jako dodatek lub w gulaszu zamiast ryżu.

Khorasan to niezwykłe starożytne ziarno, które brzmi niemal mitycznie

Nie przegap tych fascynujących starożytnych zbóż. Polegaj na dobrej jakości organicznej i korzystaj z ich licznych substancji witalnych, które są zdrowym plusem dla ciała i duszy!

Dumne kłosy pszenicy z przeszłości